Perugia

Enem burda benden başka bir Türk gönüllü varmış. Bengül... Hem de İzmirli. Hey :) Bengülle birlikte bir cumartesi Perugia' ya Bengül'ün erkek arkadaşının yanına gittik. Trenden inmemize yakın, çok çişimiz geldi. Neyse istasyonda gireriz dedik. İstasyondaki tuvalete girmek pislikten imkansız. Sonra karşı kaldırımdaki kafeleri gördük. Birine girip tuvaleti kullanmak istediğimizi söyledik. Ama halimizden belli saldık salıcaz. Adam bize "Müşteri değilseniz kullanamazsınız dedi". Adam dediysem lafın gelişi.... Sonra mcdonalds gördük ilerde. Koştu koştur girdik içeri. Tuvaletten 1kız değil, 1kız 1erkek değil. 1kız 2erkek çıktı. Hmm peki... Ohh hallettik işimizi.

Bengül'ün erkek arkadaşı Rocco bizi kalacağımız yere götürdü. Perugia üniversitesinin yurduna. Pisti biraz ama 8 euroluk konfor bu kadar oluyor.

Bengül ve Rocco

Eşyalarımızı koyup gezmeye çıktık. Perugia etrafı basmaklarla çevrilmiş tarihi bir şehir. Bir de yenisi varmış bunun. Onu bilmiyorum. Şehir merkezine belirli saatlerde arabyla giriş yasakmış. Rahtça gezilebilir. Tabi basamakları ve yokuşları çıkacak yeterli kondisyonunuz varsa. Hatunlar 10 cmlik aykkabıyla yürürken Bengülle benim canımız çıktı.

Veduta di Perugia da Porta Sole

Şehirde 2 tane üniversite buluyor. Biri 1300lerin başında kurulmuş. Deli gibi genç nüfus var doğal olarak. Ağlayasım geldi Prato'dan sonra. Prato sanki bir açıkhava huzurevi....

Öyle şehri turladık. Akşam Rocco'nun arkadaşlarına yemeğe gitmek üzere arabaya bindik. Araba bir kavşakta pat diye durdu. Benzini bitmiş.Ya duruyoruz öyle 2 kız 1 oğlan. El kolyapıyoruz araçlara, kimse de "hemşerim noldu?" demiyor. Domuzlar... Neyse sonunda bir araç buldu Roc atlayıp benzin almaya gitti. Çabuk geri döndü biz de yemeğe gidebildik. Tipik bir italyan yemeği yedik. Gece tekrar merkeze gittik. Merkez geceleri adeta devasa bir kulübe dönüyor. Ağlamak istiyorum. Güzel şehir evet. Prato ise ölü şehir evet...

Ham Ham

Gece yurtta totomuz dondu. Pis battaniyeleri (ya bildiğin pis off) örtmek istemedik önce havlularımızı serip uyumaya çalıştık ama donmamak için sonunda kullandık o battaniyeleri.

Sabah Rocco bizi aldı. Biraz takıldıktan sonra Prato'ya geri döndük. Yağmurlu bir gündü, tıpkı bugün gibi değildi...